De Grote Vos is een zeldzame vlinder, hij was bijna uitgestorven. Sinds 2019 gaat het weer wat beter met deze vlinder.

De grote vos is een vlinder die van half juni tot begin september vliegt. Na de winterrust kun je ze weer zien van midden februari tot begin juni. Deze vlinder houdt van zwerven en eet het sap van bloedende bomen, rottend fruit en honingdauw.

De rupsen verschijnen van eind april tot half juli. Jonge rupsen leven samen in nesten, terwijl volwassen rupsen alleen leven. Ze verpoppen op hun voedselplant.

Een vrouwtje dat eitjes wil leggen, vliegt rond de bovenste takken van hoge, vrijstaande bomen. Ze legt de eitjes in groepjes van enkele tientallen tot soms wel driehonderd.

De jonge rupsen blijven eerst samen en maken een spinsel waarin ze leven. Ze eten vooral jonge blaadjes. Als die op zijn, verhuizen ze naar een nieuwe plek en maken daar een nieuw nest. Rupsen hebben scherpe stekels om vijanden af te schrikken. Ze blijven samen tot ze groot genoeg zijn, daarna leven ze alleen en zonnen vaak op takken.

De eerste vlinders kunnen op een warme dag in februari tevoorschijn komen. In het voorjaar verdedigen mannetjes een territorium op een warme open plek bij de bosrand. Vooral ‘s middags vliegen ze laag boven de grond. Vrouwtjes zonnen vaak op boomstammen. Als een vrouwtje door een mannetje wordt ontdekt, vliegt ze weg en het mannetje volgt haar. Uiteindelijk vliegen ze samen verder in een golvende vlucht. Uiteindelijk paren ze op een boomstam of in de strooisellaag.

Kijk ook op: De Vlinderstichting | Vlinder: grote vos / Nymphalis polychloros